Þór Sigurþórsson: Skafmynd - Hverfisgallerí

Heimsýn okkar er römmuð inn af misjafnlega gegnsæjum gluggum og skjám sem við horfum í gegnum óafvitandi þegar við skoðum og fáumst við heiminn. Við sjáum hversdaginn fyrst í gegnum hugmyndafræðileg lög og síðan um efnislega ramma á marglaga heim, hvort sem á tölvuskjánum eða út um vinnustofugluggann. Stundum er nóg að skafa rúðuna til að öðlast betri sýn og sjá hvað bíður okkar handan við hornið.

Myndlist Þórs Sigurþórssonar vitnar á athyglisverðan hátt í skjámenningu samtímans þar sem filmur innan úr sjónvarps og tölvuskjám eru jafnan uppistaða verkanna eða notuð í sköpunarferli þeirra. Á sýningunni Skafmynd, sem er fyrsta einkasýning listamannsins í Hverfisgallerí, vinnur Þór verk með því að taka ljósmyndir af sínu nánasta umhverfi í gegnum samskonar filmu. Með þessu leysir hann viðfang sitt, handahófskennda hluti á vinnustofu sinni, upp í óljósar myndir lita og forma sem þó bera vott um skýra fagurfræðilega sýn listamannsins á umhverfi sitt. Verkin á sýningunni vitna einnig til um húmor hans fyrir hversdagsleikanum en þau vísa á óvæntan hátt í allt annan hlut þar sem mynd er falin á bakvið óljósa filmu, happdrættismiða. Titill sýningarinnar dregur nafn sitt af efni sem listamaðurinn hefur unnið með í nokkur ár, matta silfurgráa málningu sem notuð er sem þunnt lag á skafmiða til þess að fela hugsanlegan vinning. Efnið er sérstakt fyrir það leyti að það er framleitt til þess eins að vera skafið af, ógagnsætt lag sem hylur hluta myndarinnar en felur um leið í sér ákveðna athöfn, að skafa. Auk myndraðarinnar sem þaktar eru að hluta til með skafefninu má sjá skúlptúra úr gluggasköfum sem fengið hafa nýtt form og saman mynda verkin sterka heild. Verkin á sýningunni einkennast sem fyrr af mikilli næmni Þórs fyrir efni og formi sem finna má í okkar nánasta umhverfi og við veitum ef til ekki eftirtekt við fyrstu sýn, en segir okkur meira um samtímann en okkur grunar.

Þór Sigurþórsson (f. 1977) kláraði B.A. próf í myndlist frá Listaháskóla Íslands árið 2002 stundaði svo nám í Academy Der Bildenden Kunste í Vín. Árið 2008 útskrifaðist hann með MFA í myndlist frá School of Visual Arts í New York. Hann hefur tekið þátt í fjölda sýninga hér á landi og erlendis og haldið nokkrar einkasýningar. Haustið 2015 fékk Þór styrk úr sjóði Svavars Guðnasonar og Ástu Eiríksdóttur sem veittur var í Listasafni Íslands.

Heiðar Kári Rannversson

//

Skafmynd is Þór Sigurþórsson´s first solo exhibition at Hverfisgalleri.

The title of the exhibition (scratch image) takes its name from the material the artist has worked with for several years; a viscous, silver coloured rub removable ink that is for instance used as a thin layer on lottery tickets to cover a potential winning prize. The material has the sole purpose to be scratched off, an opaque layer covering parts of an image which at the same time includes a certain action, to scratch and see if one gets lucky.

The exhibition consists of a series of ambiguous photographs covered partly by the rub removable ink as well as sculptures made of unusable window cleaning scrapers, creating together a strong aesthetic whole. The works are characterised by Sigurþórsson´s delicate sense for material and form found in our closest environment that we perhaps do not pay attention to at first glance.

Þór Sigurþórsson (b. 1977) obtained a BA degree in fine arts from the Iceland Academy of the Arts in 2002 and in 2008 he graduated from the School of Visual Arts in New York with an MFA. He has exhibited at art venues in Iceland and abroad. In fall 2015 he was the grant recipient from the Svavar Guðnason and Ásta Eiríksdóttir fund which is given to young and emerging artists.

In his most recent works Sigurþórsson has been preoccupied with screens and screen culture. Through his works he analyzes things we have adapted to our bodies; things that have become extensions of ourselves and that we use to explore and engage with the world. His works challenge our perception of everyday objects and defy clichés about beauty and nature. Sigurthorsson’s works often consist of manipulated abstract photographs but he has also used found objects extensively as his medium. The objects are those that we use and see regularly in our everyday lives but by deconstructing them and taking them completely out of context they become almost unrecognizable.